این کتاب در شش فصل به رشته تحریر درآمده است. در فصل اول دانش بومی و بومی‌سازی دانش از دیدگاه‌ های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. فصل دوم به نقد و بررسی رویکرد برنامه‌ریزی روستایی متأثر از مدرنیسم اختصاص دارد و با تکیه بر مطالعه موردی گیلان نارسایی های رویکردهای برنامه‌ریزی مدرنیستی را تحلیل کرده است. فصل سوم رویکرد برنامه‌ریزی پست مدرنیستی را به تحلیل کشیده و به ارزیابی روندهای موجود در کشور پرداخته است. نقد و بررسی رویکرد قطب رشد در فصل چهارم از نظر می‌گذرد که در آن با ذکر نمونه ‌های موردی در کشور، تنگناهای این رویکرد برنامه‌ریزی و عوامل مؤثر در عدم توفیق کاربرد رویکرد مزبور، تحلیل شده است. رویکرد های اجتماع محور، موضوع فصل پنجم را تشکیل می‌دهد که در بخشی از آن تجربه ایران به طور نمونه و به تفصیل در دو استان آذربایجان غربی و بوشهر بررسی شده است. در فصل ششم، تحت عنوان پایان سخن، با دید محلی- جهانی تنگناهای توسعه ایران به طور اعم و توسعه روستایی به طور اخص بررسی شده است.